حدیث روز
حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله: کسی‌که قائم از فرزندان مرا انکار کند، پس همانا مرا انکار کرده است - مصدر کتاب منتخب الاثر تألیف آیت الله العظمی صافی قدس سره

سه شنبه, ۳۰ بهمن , ۱۴۰۳ Tuesday, 18 February , 2025 ساعت ×
نوشتاری بمناسبت عید بزرگ مبعث
۰۸ بهمن ۱۴۰۳ - ۲۱:۱۶
بعثت، سرآغاز ابلاغ وحى و عرضه نظامات فراگیر و همه جانبه اسلام، تا تشکیل حکومت اسلامى و حاکمیت الله به رهبرى شخص رسول اعظم صلّى الله علیه و آله و سلّم است. بعثت، اصل، اساس و پایه انقلاب الهى، جهانى و جاودانى اسلام و این روز عظیم در بقا، پیش آهنگ غدیر است.
پ
پ

نوشتاری از مرجع ولائی آیت الله العظمی صافی گلپایگانی قدس سره بمناسبت عید بزرگ مبعث

بسم الله الرحمن الرحیم

🔹بعثت، سرآغاز ابلاغ وحى و عرضه نظامات فراگیر و همه جانبه اسلام، تا تشکیل حکومت اسلامى و حاکمیت الله به رهبرى شخص رسول اعظم صلّى الله علیه و آله و سلّم است.

بعثت، اصل، اساس و پایه انقلاب الهى، جهانى و جاودانى اسلام و این روز عظیم در بقا، پیش آهنگ غدیر است.

چهارده قرن است که از آن واقعه بزرگ تاریخى مى گذرد، و هرچه گذشتِ زمان بیشتر شده و نیروى خرد و اندیشه بشر، تواناتر و دورپروازتر گشته، اهمیّت این واقعه بزرگ آشکارتر شده است.

🔹 رسالت خاتم الانبیاء بزرگ ترین رویداد تاریخ و واقعه اى است که تمام حوادث مهمّ تاریخى را تحت الشّعاع خود قرار داد و بشریت را به تمام معانى و مفاهیم ارزنده و عالى انسانى رهبرى کرد:

روز بزرگ، گر چه جهان کم ندیده است  * روزى چو روز حضرت خاتم ندیده است

بسیار اتّفاق عظیم اوفتاده است  *  کامثالِ آن گذشتِ زمان کم ندیده است

لیکن جهانِ حادثه امرى عظیم تر *  از بعثت رسول معظّم ندیده است

زمان ها و قرن ها و قرن ها و ادوار تاریخ هرچه بیشتر مى گذرد، بشر بر ارزش و اهمیّت دعوت اسلام آگاه تر مى شود.

🔹آن شخصیتی که در این روز عزیز و بزرگ و جاودانی، نقش اصلی و محوری را دارد وجود مبارک پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله است.

🔹 سیره زندگانی آن حضرت و مکتب ایشان، برای جامعه بزرگ بشریت، آموزنده ترین و سازنده ترین درس است که آن را باید به عنوان یک علم جهانی، بلکه بالاتر معرّفی نمود که جامعه متحیّر و سرگردان، نیازمند شناخت بیشتر این سیره و بحث و کاوش در آن می باشند.

بزرگان عرصه علم و ادب و فصاحت و بلاغت و شجاعت درباره آن شخصیّت عظیم، صاحب روز بزرگ مبعث هر چه بنویسند و بگویند باز هم قطره ای از آن اقیانوس بیکران را به کام تشنه لبان معرفت و بینش نچشانده اند. باید در این امر به سرچشمه ناب قرآن و اهل بیت علیهم السلام رهسپار شویم و از باب «ما لایدرک کله لایترک کله» جرعه نوش زلال آن بحار عمیق و ژرف گردیم، که از هر چه ما بگوییم و دیگران اعتراف کنند، قرآن و روایات از همه بالاتر و رساتر است.

🔹آنجا که خداوند متعال می فرماید: «لَقَدْ مَنَّ اللهُ عَلَى الْمُومِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَ یُزَکیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکتَابَ وَ الْحِکمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلاَلٍ مُبِینٍ.» ما چه سخنی بگوییم؟!آری، باید مدح پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله را از زبان گوهرافشان امیرالمومنین علیه السلام بشنویم، و اوصاف نبى را از ولىّ فرا بگیریم، چرا که پیغمبرشناس و اسلام شناس و قرآن شناسى آگاه تر و داناتر از على علیه السلام نداریم، و هیچ کس به حقیقت نمى تواند پیغمبر را مانند او توصیف نماید. هرچه على علیه السلام بفرماید، متن واقع و عین حقیقت است زیرا حضرتش نمایش و جلوه وجود پیغمبر و آیینه تمام نماى کمال او و دین او و قرآن او و برادر او و وصىّ او و خلیفه و جانشین او و وارث او و باب مدینه علم او و محبوب ترین خلق بعد از اوست.

🔹آنجا که در خطبه 26 مى فرماید: «إِنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه نَذیراً لِلعالَمینَ، وَ أَمیناً عَلَى التَّنزیلِ. وَ أَنتُم مَعشَرَ العَرَبِ عَلى شَرّ دینٍ، وَ فی شَرِّ دارٍ. مُنیخونَ بَینَ حِجارَهٍ خُشنٍ، وَ حَیّاتٍ صُمٍّ. تَشرَبونَ الکدِرَ، وَ تَأکلونَ الجَشِبَ، وَ تَسفِکونَ دِماءَکم، وَ تَقطَعونَ أَرحامَکم.الأَصنامُ فیکم مَنصوبَهً، وَ الأثامُ بِکم مَعصوبَهٌ؛ به درستى که خداوند متعال برانگیخت محمّد صلى الله علیه و آله را نذیر و ترساننده جهانیان، و امین بر آنچه نازل مى گردید. و شما گروه عرب بدترین کیش را داشتید، و در بدترین خانه مقیم بودید، و در میان سنگهاى درشت به سر مى بردید، و با مارهاى گزنده همخانه بودید. آبهاى ناصاف مى نوشیدید، و غذاى غلیظ و بى خورش مى خوردید، و خون یکدیگر را مى ریختید، و ارحام را قطع مى نمودید. بتها در میان شما برپا بودند و گناهان به شما بسته.»

🔹و یا در خطبه 85 مى فرماید: «وَ أنزَلَ عَلَیکمُ الکتابَ تِبیاناً لِکلِّ شَی ءٍ، وَ عَمَّرَ فیکم نَبِیَّهُ أَزماناً حَتّى أَکمَلَ لَهُ وَ لَکم فیما أَنزَلَ مِن کتابِه دینَهُ الَّذی رَضِیَ لِنَفسِه ، وَ أَنهى إِلَیکم عَلى لِسانِه مَحابَّهُ مِنَ الأَعمالِ وَ مَکارِهَهُ وَ نَواهِیَهُ وَ أَوامِرَهُ. فَأَلقى إِلَیکمُ المَعذِرَهَ، وَ اتَّخَذَ عَلَیکمُ الحُجَّهَ، وَ قَدَّمَ إِلَیکم بِالوَعیدِ، وَ أَنذَرَکم بَینَ یَدَی عَذابٍ شَدیدٍ؛ بر شما نازل فرمود کتاب (قرآن) را که برهان هر چیزى در آن است، و پیغمبرش را مدّتى در میان شما زنده نگه داشت تا براى وى و براى شما در آنچه از کتاب نازل کرده دین خود را که مورد پسند اوست کامل گرداند، و بر شما با زبان پیغمبر اعمالى را که محبوب و مکروه اوست و نهى ها و امرهاى خود را اعلام نمود. پس القا کرد به سوى شما عذر خود را [در عذاب و مواخذه شما]، و از شما اخذ حجّت نمود، و مقدّم داشت به سوى شما وعید و تهدید را، و ترسانید شما را از عذاب شدید.»

و نیز در جایی دیگر مى فرماید: «حَتّى أَفضَت کرامَهُ اللَّهِ سُبحانَهُ إِلى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّه عَلَیهِ وَ آلِه فَأَخرَجَهُ مِن أَفضَلِ المَعادِنِ مَنبِتاً، وَ أَعَزِّ الأُروماتِ مَغرِساً، مِنَ الشَّجَرَهِ الَّتی صَدَعَ مِنها أَنبِیاءَهُ، وَ انتَجَبَ مِنها أُمَناءَهُ. عِترَتُهُ خَیرُ العِتَرِ، وَ أُسرَتُهُ خَیرُ الأُسَرِ، وَ شَجَرَتُهُ خَیرُ الشَّجَرِ؛ نَبَتَت فی حَرَمٍ، وَ بَسَقَت فی کرَمٍ، لَها فُروعٌ طِوالٌ وَ ثَمَرَهٌ لا تُنالُ. فَهُوَ إِمامٌ مَنِ اتَّقى ، وَ بَصیرَهُ مَنِ اهتَدى ، سِراجٌ لَمَعَ ضَووهُ، وَ شِهابٌ سَطَعَ نورُهُ، وَ زَندٌ بَرَقَ لَمعُهُ. سیرَتُهُ القَصدُ، وَ سُنَّتُهُ الرُّشدُ، وَ کلامُهُ الفَصلُ، وَ حُکمُهُ العَدلُ. أَرسَلَهُ عَلى حینِ فَترَهٍ مِنَ الرُّسُلِ، وَ هَفوَهٍ عَنِ العَمَلِ، وَ غَباوَهٍ مِنَ الأُمَمِ؛ تا اینکه کرامت الله سبحان (که منصب نبوّت و رسالت باشد) منتهى شد و رسید به محمّد صلى الله علیه و آله. پس بیرون آورد او را از بهترین معدنها از جهت روییدن، و عزیزترین اصلها از حیث نشاندن، از درختى که بیرون آورد از آن پیغمبران خود را، و برگزید از آن امینان خود را. عترت آن حضرت بهترین عترت ها، و قبیله او بهترین قبیله ها، و درخت او بهترین درختهاست؛ درختى که در حرم روییده، و در مجد و کرَم رشد و نمو کرده، و از براى آن شاخه هاى بلند و میوه اى است که دست [تطاول و خیانت ] به آن نمى رسد (اشاره به مقام والاى آن حضرت و اهل بیت طاهرین اوست که براى کسى دسترسى به آن حاصل نخواهد شد). پس او پیشواى کسى است که پرهیزکارى کرد، و بینایى کسى است که هدایت جست، و چراغى است درخشان، و ستاره اى است که نور از آن ساطع است، و روشن کننده اى است که لمعان آن برق مى دهد. سیره و روش او میانه روى است، و سنّت و طریقه او رشد و صواب است، و سخن او جداکننده [میان حقّ و باطل ] است، و حکم او عدل است. فرستاد او را در هنگام انقطاع فرستادگان، و زمان لغزش [عاملان ] از عمل، و غفلت امّتها.»

🔹و یا در خطبه 147 مى فرماید: «فَبَعَثَ الله مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه بِالحَقِّ لِیُخرِجَ عِبادَهُ مِن عِبادَهِ الأَوثانِ إِلى عِبادَتِه ، وَ مِن طاعَهِ الشَّیطانِ إِلى طاعَتِه ، بِقُرآنٍ قَد بَیَّنَهُ وَ أَحکمَهُ لِیَعلَمَ العِبادُ رَبَّهُم إِذ جَهِلوهُ، وَ لِیُقِرُّوا بِه بَعدَ إِذ جَحَدوهُ، وَ لِیُثبِتوهُ بَعدَ إِذ أَنکروهُ. فَتَجَلّى لَهُم سُبحانَهُ فی کتابِه مِن غَیرِ أَن یَکونوا رَأَوهُ بِما أَراهُم مِن قُدرَتِه ، وَ خَوَّفَهُم مِن سَطوَتِه ؛ خداوند محمّد صلى الله علیه و آله را به حق برانگیخت تا بیرون آورد بندگانش را از پرستش بتها به سوى پرستش خود، و از طاعت شیطان به سوى طاعت خود، با قرآنى که آن را مبین و محکم گرداند تا بندگان بشناسند پروردگار خود را وقتى که به او جاهل بودند، و به او اقرار نمایند بعد از آنکه نفى اش نمودند، و او را اثبات کنند بعد از آنکه انکارش مى کردند. پس تجلّى کرد بر ایشان خداى سبحان در کتابش بدون اینکه ببینند او را به آنچه ارائه داد به ایشان از توانایى خود، و ترسانید ایشان را از خشم و سطوت خود»

از این خطبه ها و خطبه هاى دیگر، مطالب بلند و ارجمند و ارزنده بسیار پیرامون عنایت کبراى الهى به بعثت حضرت خاتم الانبیاء صلى الله علیه و آله، اوضاع جوامع بشرى در عصر ظهور رسالت آن حضرت، اهداف و نتایج و آثار این رسالت بزرگ و شوون ممتاز و مقامات عالیه آورنده آن، کمال و جامعیّت کتاب اسلام، و عملیّات اصلاحى و جنبش هاى اجتماعى و انقلابىِ این دین که هر یک فعلى از افعال عظیم الهى، و دلیلى محکم بر وجود عالَم غیب است استفاده مى شود که اشاره به آن خود کتابی مستقلّ می طلبد.

🔹در پایان، ابیاتی را به محضر پیروان مکتب جهانی حضرت رسول خاتم صلی الله علیه و آله و سلّم به عنوان شادباش تقدیم می دارم:

مژده یاران عید مبعث شد پدید * رحمت رحمان بُوَد اندر مزید

عالم امروز است در سور و سرور * به به از این روز و این عید سعید

نو شد اوضاع جهان از دین نو * گشت ظاهر ز امر حق عصر جدید

خواجه عالم محمّد آن که کرد * پر جهان از نور ایمان و امید

تا زند بر ریشه ظلم و ستم * تا اساس معدلت سازد سدید

پرچم توحید در عالم فراشت * پرده های شرک و نادانی درید

از ظهورش صولت کسری شکست * رنگ از رُخسار جبّاران پرید

منقرض شد دور استبداد و جهل * دور علم و دور آزادی رسید

الحق اندر انبیا و رهبران * کس چو احمد فارِس میدان ندید

تا قیامت دین او پاینده است * لایزول و لایزال و لا یبید

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وبسایت منتشر خواهد شد.