محراب حضور
کربلا! اى کربلا! اى کربلا! قبله احرار و مردان خدا
پایگاه عشق و جانبازى تویى مهد ایمان و سرافرازى تویى
سرزمین غیرت و رادى تویى مطلع انوار آزادى تویى
روشن از تو تا ابد نور هدا خاک تو چشم ملک را توتیا
کربلا! اى عاشقان را کوه طور منبع فیضى و محراب حضور
از تو بانگ انقلاب آید به گوش و از تو خون مرد حق آید به جوش
قهرمانان تو از خُرد و کبیر در شرافت در فضیلت بى نظیر
خفته در جسم تو هفتاد و دو تن در بلا و در مصائب ممتحن
مالکان مُلک تسلیم و رضا صابران بحر اندوه و بلا
باده نوشان خُم روز الست جان به کف در راه حق، چون شیر مست
جان فدا کردند و دین را داشتند در جهان، بذر حمیت کاشتند
کربلا! اى شهر انصار خدا بارگاه همّت و صبر و وفا
پرچم دین از تو اندر اهتزاز عاشقان را سوى تو چشم نیاز
کربلا! اى وادى لب تشنگان ای به خاکت خفته خون آغشتگان
همچو عبّاس تو ز اخوان صفا کس ندیده مرد میدان وفا
کربلا! اى عرش مجد و اعتلا مشهد قربانى راه خدا
شاه مظلومان، حسین تشنه کام رهبر خوبان، امام ابن الامام
دید چون دین از اثر افتاده است وحى قرآن در خطر افتاده است
ظالمان، حاکم به هر شهر و دیار روز مردم از ستم چون شام تار
کرد بهر حفظ دین حق، قیام در زمین کربلا برزد خیام
در رهش از اصغر و اکبر گذشت از برادرهاى نام آور گذشت
جان نثارى کرد و دین را زنده ساخت رسم مردى و شرف، پاینده ساخت
ظلم و استضعاف را محکوم کرد روز ظالم را شب مظلوم کرد
ثبت دیدگاه