کلام ناب
امیرالمومنین علی علیه السلام اعظم آیات الهی
عجز همگان از وصف امیر المومنین امام علی علیه السلام
سفرنامه حج آیت الله العظمی صافی (بخش هیجدهم: درس هایی که از حج باید آموخت)
سفرنامه حج آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (بخش هفدهم: زیارت مولد النبی)
در روز عرفه از خدا چه بخواهیم؟
سفرنامه حج آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (بخش شانزدهم: مزدلفه – منا یا شهر چادر)
سفرنامه حج آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (بخش پانزدهم: روز ترویه – عرفات)
سفرنامه حج آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (بخش چهاردهم: حجون و قبرستان ابوطالب)
استدعا دارم نظر مبارک خود را در خصوص حدیث «اَلْفَقْرُ فَخْرِی» که مى گویند منسوب به رسول اکرم صلی الله علیه و آله مى باشد، بیان فرمایید. در احادیث بی شمار دیگرى از جمله دعاى بعد از نماز ایام مبارک رمضان آمده است که: «اَللَّهُمَّ أَغْنِ کلَّ فَقِیرٍ»، اگر فقر، مایه افتخار و مباهات باشد، چگونه در دعاى مذکور براى برطرف شدن آن دعا شده است؟
دختر نمونه کیست؟ (پاسخ مرجع ولائی حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی قدس سره به نامه ای درباره ملاک های دختر نمونه به مناسبت میلاد حضرت معصومه علیها السلام و روز دختر)
ظاهراً روزى حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بیمار بودند و امیرالمؤمنین علیه السلام موظّف بودند که بدن حضرت یا سر حضرت را روى پاى خود نگه دارند. در این حال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به خواب رفتند و نزدیک مغرب شد و براى اینکه نماز حضرت امیر علیه السلام قضا نشود، ردّ الشمس شد. تفصیل این جریان چیست؟ و روایت آن در کجا مذکور است؟
فی حدیث عن رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم: قَالَ اللهُ تَبَارَک وَتَعَالَى کلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ هُوَ لَهُ غَیرَ الصِّیامِ هُوَ لِی، وَأَنَا أَجْزِی بِهِ» (خصال). مراد از فرمایش خداى تعالى چیست؟
با اینکه خداى تعالى مى فرماید: «وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَّقْوَى»، و به همین آیه هم در نهج البلاغه استناد شده است، چگونه به حضرت امیر علیه السلام نسبت داده شده که فرمود: وَحَمْلُ الزَّادِ أَقْبَحُ کلِّ شَیءٍ إِذَا کانَ الْوُفُودُ عَلَى الْکرِیمِ
با توجه به «اَلنَّاسُ کلُّهُمْ هَالِکونَ إِلَّا الْعَالِـمُونَ ... إلخ» که بالأخره مخلصین را نیز در خطر عظیم مى داند، عاقبت کار همه طبقات خیلى مشکل و ناراحت کننده به نظر مى رسد؛ بنابراین تکلیف چه مى شود؟
از بعضى از علما شنیده شده که روایت داریم اگر کسى به حج مشرّف شود، بعد از برگشتن از مکه، خداوند متعال براى آن حاج، تا چهار ماه، گناه ـ هرچه باشد ـ نمى نویسد. بفرمایید که آیا چنین روایتى داریم یا نه؟ و بر فرض بودن روایت، سندش صحیح است یا نه؟ و در صورت صحّت، آن روایت را چطور معنى نماییم؟
در احادیث است که ثواب عمل بسیار کوچک گاهى به اندازه عمل بزرگ تعیین شده است. مثلاً کسى که صد مرتبه «سبحان الله» بگوید افضل است از بردن صد قربانى در حج؛ یا اینکه اگر کسى سه مرتبه صلوات بفرستد، ثوابش را به جز خدا کسى نمى تواند بنویسد. آیا این احادیث صحیح است؟
در کتاب نهج الفصاحه (صفحه 260، روایت شماره 1254) چگونه مى شود که شوخى و جدّى آن یکى باشد در رجوع یحتمل مصداق داشته باشد؛ ولى در نکاح و طلاق که قصد انشاء و حضور عدلین لازم است چطور؟ لطفاً مشروحاً بیان فرمایید.
در کتاب نهج الفصاحه (صفحه 260، روایت شماره 1254) چگونه مى شود که شوخى و جدّى آن یکى باشد در رجوع یحتمل مصداق داشته باشد؛ ولى در نکاح و طلاق که قصد انشاء و حضور عدلین لازم است چطور؟ لطفاً مشروحاً بیان فرمایید.
در حدیث قدسى آمده است: «گنج پنهانى بودم، دوست داشتم شناخته شوم؛ پس مردم را آفریدم براى اینکه شناخته شوم». پس چرا انسان ها از تفکر در خدا منع مى شوند؟ و راه شناخت خداوند چیست؟