کلام ناب
جهانی مبهوت از نهضت علمی امام صادق علیه السلام
معارفی از زندگانی حضرت امام جعفر صادق علیه السلام
راه او بشریت را نجات خواهد داد
رابطه توحید و ولایت شرح حدیثی از حضرت امام رضا علیه السلام
جهان بشریت در سوگ خاتم الانبیاء
دلائل پیشنهاد نشدن صلح از جانب امام علیه السلام
دفع اغفال و پیشنهادهای داده نشده
ماهیت قیام امام علیه السلام بخش دوم
با توجه به حدیث مولا على علیه السلام 1. آیا ازدواج موقّت براى اشخاص همسردار مجاز مى باشد؟ 2. آیا نکاح منقطع یک نوع آدم فروشى شرعى نیست؟ 3. آیا این عمل (نکاح منقطع) یک راه مناسب براى سوءاستفاده مردان هوسران نمى باشد؟ 4. در بسیارى از احادیث وارد شده که ازدواج موقّت عملى است مستحبّى، آیا واقعاً نکاح منقطع عملى مستحبّى محسوب مى شود؟
آیا اشتراط «ذکوریت» در تصدّى مناصبى که به نحوى ولایت و حکومت بر عامه مردم دارد، به معنى محروم نمودن زن ها و بی توجهى به ارزش هاى انسانى نیست؟ 2. اصولاً چه مقام و منصبى از مصادیق «ولایت» است؟ 3. از نظر فقهى، چه دلیلى بر عدم تصدّى زنان در امور مربوط به ولایت، داریم؟
چرا باید مرجع تقلید مرد باشد؟ مگر نه اینکه زن و مرد از هیچ نظر (عقلانى) با هم تفاوت ندارند و در محدوده پارسایى هم مانند یکدیگرند؟
با توجه به آیه شریفه قرآن مجید «إِنَّ الصَّلَاه کانَتْ عَلَى الْـمُومِنینَ کتَاباً مَوْقُوتاً» و همچنین نامه 52 نهج البلاغه، دستورات امیرالمومنین علیه السلام به فرمانداران خودش براى برگزارى نماز در اوقات معینّه، بنابراین چرا ما شیعیان نماز مغرب و عشا و ظهر و عصر را با هم برگزار مى کنیم و مفادّ آیه شریفه و دستور نهج البلاغه را عمل نمى نماییم؟
در دعاى ندبه کلمه «أَینَ الْـحَسَنُ أَینَ الْـحُسَینُ» یک مرتبه نوشته شده است؛ ولى نُه بار تکرار مى شود و در دعاى کمیل کلمه «یا رَبِّ» سه مرتبه نوشته شده است؛ ولى نُه بار تکرار مى شود؛ آیا این کار صحیح است؟
در بعضى از ادعیه که از درگاه حق تعالى درخواست حورالعین مى شود؛ مثلاً در تعقیبات نماز گفته مى شود: «زَوِّجْنِی مِنَ الْـحُورِ الْعِینِ». در چنین مواردى، خانم ها آن را با چه قصدى بخوانند؟
چه کنیم تا حالت راز و نیاز و دعا را در خود به وجود آوریم؟
در ادعیه رسیده از معصومین علیهم السلام دیده مى شود که بسیار، راز و نیاز و توبه و درخواست بخشش از گناه مى شود. با توجه به اینکه امامان علیهم السلام معصوم هستند، چرا این قدر به درگاه خداوند ناله و توبه مى نمایند؟ مگر مرتکب گناه شده اند؟