نیابت از اموات در امور مستحبی
سوال: با توجه به اینکه در صحت امور عبادى ـ اعمّ از واجب و مستحب ـ قصد قربت و امتثال معتبر است، این سؤال مطرح است که: در مستحبّاتى که به نیابت از اموات انجام مى گیرد (مثل حج و زیارات و صدقات و امثال آن) براى شخص نایب چگونه قصد امتثال متصوّر است؟ با توجه به اینکه با انقطاع حیات، تکالیف منوب عنه (میت) نیز منقطع مى شود؛ و مفروض این است که در امور استحبابى مورد اشاره اشتغال ذمّه اى براى میت نیز وجود ندارد تا شخص نایب عمل را به قصد تفریغ ما فی الذمّه انجام دهد و همچنین فرض این است که این اعمال به قصد نیابت انجام مى گیرد نه به صورت اتیان العمل و اهداء ثوابه للمیت. عنایت نموده مطلب را مشروح بیان فرمایید ).
جواب: اصل و مقتضاى قاعده اولیه عدم جواز نیابت از غیر، و عدم کفایه عمل غیر عَمَّنِ الْعَمَلُ عَلَى عُهْدَتِهِ است، الا ما خرج بالدلیل، و همان طور که در مورد واجبات به دلیل بقاى آنها بر عهده میت و امر به نیابت و تبرّع از او استفاده جواز نیابت مى نماییم، از ادله و اوامر تبرّع به صدقه و برّ و خیر و زیارات از میت استفاده مى شود که تدارک مَا فَاتَ مِنْهُ مِنْ مَصَالِحِ الْأَفْعَالِ الْـمُسْتَحَبَّهِ بِالنِّیابَهِ عَنْهُ، ممکن است. وقتى شارع مقدس این امکان را فراهم نماید، اشکالى نیست. والله العالم.
ثبت دیدگاه