منظور از حورالعین در روایات

منظور از حورالعین در روایات

سوال: در بعضى از ادعیه که از درگاه حق تعالى درخواست حورالعین مى شود؛ مثلاً در تعقیبات نماز گفته مى شود: «زَوِّجْنِی مِنَ الْـحُورِ الْعِینِ». در چنین مواردى، خانم ها آن را با چه قصدى بخوانند؟ (آن جمله را نخوانند یا تعبّداً بخوانند؟)

جواب: زوج، معنایش قرین شىء و شخص است؛ اعمّ از آنکه در جنسیت با او موافق باشد یا مخالف؛ اگرچه استعمال آن در حیوانات و اشیائى که نر و مادّه دارند، به معنى قرین بودن او با جنس مخالف اکثر و متبادر است؛ اما در اشیائى که این تخالف جنسى در آنها نیست معناى قرین، از آن اراده مى شود. بنابراین زن وقتى مى گوید:

«وَزَوِّجْنِی مِنَ الْـحُورِ الْعِینِ»، معنایش طلب قرین و عدیل از حورالعین است.

به عبارت دیگر مى توان گفت: معناى «زَوَّجْنَاکهَا» یا «وَمِنْ کلِّ شَی ءٍ خَلَقْنَا زَوْجَینِ » ، «قرناکها» یا «مِنْ کلِّ شَی ءٍ خَلَقْنَا قَرِینَینِ» است که به مناسبت استعمال در موردى که نر و مادّه دارند از آن مزاوجت به مفهوم عرفى آن استفاده مى شود.

از این جهت است که لفظ «نکاح» و «أنکحت» در عقد نکاح اصرح از «زواج» و «زوّجت» است.

گمان مى رود به همین ملاحظه باشد که بزرگانى که در کتب ادعیه مثل این دعا را ذکر کرده اند، خواندن آن را مخصوص به مردها نشمرده اند. با این وجود اگر بانوان بخواهند به جاى «زوّجنی» کلمه مناسب دیگر مثل «اخدمنی» رجاءاً بگویند مانعى ندارد.